Collectioneren vandaag de dag

Volgende week is er een soort aftrapbijeenkomst voor het project efficiënt collectioneren. Dit is een verkenningsproject naar “nieuwe” methoden die ons kunnen helpen bij het collectioneren. Nieuw is relatief natuurlijk. Approval plans zijn bijvoorbeeld alles behalve nieuw. We hebben er alleen nooit iets mee gedaan.

Maar voor we in de komende maanden naar de toekomst gaan kijken, ben ik nu benieuwd naar de praktijk van vandaag de dag. Hoe collectioneren wij? Hoe kom je aan de titels die je bestelt, of niet bestelt?

Ik maak vandaag een start, wie volgt?

Voor het overgrote deel maak ik gebruik van emailattendering door uitgevers. Voor de uitgevers die dat niet hebben (ze bestaan nog) raadpleeg ik meestal hun catalogus op Internet. Van papieren uitgeverscatalogi maak ik niet of nauwelijks gebruik.
Van één leverancier (Index uit Leiden) krijg ik per email attenderingen. Die gebruik ik nauwelijks. Alleen voor Keltisch levert dat nog wel eens publicaties op bij exotische uitgevers. Van Erasmus krijg ik ook nog steeds attenderingen (op papier). Ook die scan ik alleen op uitgevers die ik niet ken.
Aan het nalopen van boekbesprekingen in wetenschappelijke tijdschriften kom ik nauwelijks toe. Het grote probleem hierbij is sowieso dat de besprekingen pas erg laat verschijnen. Het besproken boek is dan al twee of drie jaar oud. Ik heb wel de tijdschriften met boekbesprekingen opgenomen in mijn Personal Library, zodat ik in ieder geval geattendeerd wordt op nieuwe artikelen/afleveringen.

Het grote voordeel van online catalogi en email vind ik het gemak waarmee je iets doorstuurt. Zo gebruik ik Delicious om de achterban op nieuw verschenen boeken te attenderen (zie eerdere post) of stuur ik een link via de mail.
Bijkomend voordeel is het knippen en plakken van titelgegevens naar Aleph, wanneer ik een besteltitel invoer.

Bij de emailattendering maak ik me trouwens wel eens zorgen. Krijg ik een selectie van titels voor mijn vakgebied, of word ik op alle publicaties geattendeerd. Werkt de emailattendering nog wel (waarom hoor ik nooit iets van uitgever X). Maar datzelfde probleem heb je natuurlijk met attenderingen van leveranciers als Index en Erasmus, of met approval plans.

Wanneer ik bang ben iets gemist te hebben, je hebt zo van die dagen, dan raadpleeg ik nog wel eens de Bibliografie der Nederlandse Taal- en Letterkunde (voor Nederlands dus) of COPAC (de Britse Picarta) voor Keltisch. Dat is bepaald geen voorbeeld van efficiënt collectioneren. Maar in het beste geval levert het wel uitgevers op die blijkbaar interessant zijn voor het vakgebied. En bij die uitgevers neem ik dan weer emailattendering.