Google Scholar Citations vrij toegankelijk

Alweer een week terug heeft Google een toegevoegde dienst op Google Scholar (.com versie) waar zij al een paar maanden mee experimenteerden geheel opengezet: Google Scholar Citations. Duizenden wetenschappers met een Google Account en publicaties in Google Scholar kregen een uitnodiging om hun profiel te controleren en completeren. In Google Scholar Citations zien wetenschappers hun publicatielijst met bijbehorende statistieken (citaties, h-index e.d.). Google Scholar zal velen verrassen met oude publicaties waarvan men misschien al vergeten was ze te hebben geschreven. In enkele minuten kan een wetenschapper aangeven welke artikelen wel en welke niet door hem/haar geschreven zijn. De profielen kan men aanvullen met affiliatie, specialismen en een foto. Verificatie gaat via een mailadres.  Zie het voorbeeld van Ellen van Donk hieronder.

Elk artikel in de publicatielijst is gelinkt naar gedetailleerde gegevens over dat artikel, inclusief het citatieverloop door de jaren.

Ook als gewoon gebruiker van Google Scholar is de dienst interessant. In gewone zoekresultaten zul je in toenemende mate verwijzingen naar auteursprofielen tegenkomen en je kunt zoeken naar auteurs met een publiek profiel. Die zoekmogelijkheid is nu nog wat verstopt als je zelf geen profiel hebt.  Zo krijg je snel (nu nog zeer incomplete) lijstjes van bijvoorbeeld Nederlandse wetenschappers, Utrechtse, Scientometrics specialisten of Geoscience wetenschappers. Het zoeken naar specialismen van auteurs gaat met de syntax “label:”, dus voor wetenschappstellers: “label:scientometrics”. Hierbij ben je wel volledig afhankelijk van wat men zelf in het profiel heeft gezet. Dat is in de opbouwfase duidelijk een zwak punt omdat veel mensen dat erg onvolledig doen. Zo zijn er meer mensen met Utrecht in het profiel dan met Netherlands.

Voor een nieuwe dienst heeft Google Scholar Ciations al vrij veel mogelijkheden. Zo kunnen profielen kunnen publiek of private worden gezet. Je kunt je ook laten attenderen op nieuwe publicaties waarin je werk geciteerd wordt.  En verder kun je bijvoorbeeld de gegevens exporteren om literatuurlijsten elders te publiceren. Tenslotte kun je als een publicatie twee maal voorkomt deze samenvoegen.

Het is duidelijk dat het voor onderzoekers zeer interessant is een profiel aan te maken, wan het vergroot je zichtbaarheid en met het enorme gebruik van Google Scholar daarmee ook de kans op extra citaties.

Google Scholar is niet de eerste die hier mee komt. In Scopus hebben auteurs al jaren zonder dat ze iets hoeven te doen een profielpagina en een zogenaamd ScopusID. ThomsonReuters, maker van Web of Science, heeft ResearcherID. En dan zijn er nog vele kleinere sites met auteursprofielen, die niet zijn gekoppeld aan een literatuurdatabase als bijvoorbeeld Academia.eu (claimt 800.000 profielen) en COS (van Proquest, gekoppeld aan RefWorks, claimt 3.000.000 profielen). En ook Microsoft Academic search heeft natuurlijk aspiraties op dit terrein.

Wouter Gerritsma beschrijft op zijn blog heel duidelijk de voor en nadelen van de “grote drie”. ResearchID (WoS) is wel degelijk maar niet makkelijk vor auteurs, omdat elk nieuw artikel handmatig moet worden toegevoegd. Bij Scopus en Google Scholar gaat dit automatisch (maar kun je wel corrigeren). Scopus heeft het nadeel dat de profielen niet openbaar zijn en het dus niet heel veel doet voor de zichtbaarheid.

Google Scholar heeft met Citations natuurlijk ook een nadeel: de onderliggende database is minder gecontroleerd dan WoS of Scopus, waardoor resulterende statistieken als de H-index minder betrouwbaar zullen zijn. In Google Scholar zitten nogal wat verdubbelingen en artikelen met spookauteurs.

Die statistieken zijn toch onderling al slecht vergelijkbaar door de verschillen in dekking van de databases.  Een heel groot voordeel van Google Scholar citations is daarmee wel dat in de H-index nu ook citaties van boeken worden meegenomen, want die zitten voor een groot deel via Google Books oook in Google Scholar. Voor de geesteswetenschappers / humaniora zullen daar erg blij mee zijn! Wat mij betreft zijn de Utrechtse wetenschappers hierbij opgeroepen om een Google Account te maken en hun profiel te activeren!