Dekkingsgraad Google Scholar

Met dank aan Bert Zeeman, die op zijn beurt Wowter weer dankt, kwam ik bij het artikel Google Scholar’s Dramatic Coverage Improvement Five Years after Debut.

Chen concludeert aan het einde van dit artikel:

“the conclusion cannot be clearer: libraries can seriously consider cancelling a large number of subscription-based abstracts and indexes since their unique contents and value are rapidly evaporating”

Is het echt zo helder? Ik vind van niet.

Chen heeft alleen gekeken naar databases die  Google Scholar volledig mag doorzoeken. Van de acht databases die overbleven (Emerald, ERIC, JSTOR, Project MUSE, Oxford University Press, SpringerLink, American Chemical Society (ACS), University Chicago Press) is het merendeel full text. Dat alle artikelen van JSTOR via Google Scholar ontsloten worden is mooi, maar daarmee kunnen we ons abonnement op JSTOR nog niet opzeggen. Dit onderzoek gaat nauwelijks over subscription-based abstracts and indexes.

De twee uitzonderingen zijn Eric en Emerald. Voor deze bestanden is de dekkingsgraad van Google Scholar 100% voor zover het tijdschriftartikelen betreft. Boeken en andere publicatievormen vallen buiten het onderzoek. Chen heeft “uit nieuwsgierigheid” gekeken naar de dekkingsgraad van Google Scholar voor niet-artikelen uit ERIC en komt op 67,5%.

De vraag die we ons moeten stellen is de volgende: is die 32,5% die niet ontsloten wordt door Google Scholar en daarbij de geavanceerde zoekfunctionaliteit van ERIC op voldoende om de prijs van het bestand te rechtvaardigen?

Een eerder onderzoek naar de dekkingsgraad van Google Scholar uit 2005 (Neuhaus et. al. The Depth and Breadth of Google Scholar: An Empirical Study) wees uit dat Google Scholar toen nog niet kon tippen aan databases als Historical Abstracts (6%), MLA (8%) en Sociological Abstracts (44%). Ik ben benieuwd hoe de stand van zaken nu is.

Tijd voor een eigen onderzoekje? (schrijft Bert Zeeman). Misschien moeten we de krachten bundelen.