Google Scholar Citations: h-index en meer

Google is gisteren gestart met de dienst Google Scholar citations, met citatiematen  (metrics) voor onderzoekers. Helaas is het pas voor een heel beperkt aantal onderzoekers beschikbaar. Het ziet er aardig uit, zie bijvoorbeeld de pagina van Paul Dirac. Aantrekkelijk is natuurlijk dat door Google Scholar vaak meer citaties worden gevonden dan bij WoS of Scopus, maar de betrouwbaarheid blijft een issue. Ook het feit dat onderzoekers records zelf kunnen verbeteren, wijzigen en aanvullen roept de vraag op welke checks daarop worden uitgevoerd. Verder blijft het, Google eigen, allemaal heel simpel en zullen publicatielijsten van auteurs vaak vervuild en incompleet zijn omdat, zoals Google zelf ook zegt, zij geen methode hebben om onderzoekers goed van elkaar te kunnen onderscheiden. Dat gebeurt op basis van kansberekening. Nu doet Scopus dat bijvoorbeeld ook, maar de onderliggende data zijn bij Google minder gestructureerd, wat met name bij auteursnamen veel fouten oplevert, vooral in het omgaan met initialen. Daar komt nog bij dat er heel vaak onjuist geparsed is, waardoor niet-auterusnamen als auteur worden aangezien, want zijn er nu echt 3340 artikelen van iemand met de naam appendix (klik de screenshot)? En doet de hele familie Appendix mee aan het onderzoek naar Shaft Bridges?

Het blijft hoe dan ook zinnig om Google Scholar met dit project in de gaten te houden.  Een reden om dat te doen is bijvoorbeeld ook dat voor Google Scholar Citations records selecteerbaar zijn gemaakt, om deze te kunnen exporteren naar bibliografische software. Wellicht wordt die mogelijkheid ook geïmplementeerd in de reguliere Scholar interface. Dat zou al een stap vooruit zijn ten opzicht van het 1-voor-1 exporteren nu. Meer informatie op de Google Scholar blog en op de hulpagina voor Google Scholar Citations